استایل جسورانه جوانان شورشی دهه ۱۹۵۰ در اروپا

«هالبشتارکن» به معنای «نیمه‌قوی»، نامی است که به زیرفرهنگ جوانان پس از جنگ در آلمان، اتریش و سوئیس داده شد. این جوانان که اغلب از طبقات کارگر بودند، به خاطر رفتار گستاخانه و شورشی خود شناخته می‌شدند. عکس‌های کارلهینز واینبرگر، عکاس زوریخی، که در دهه ۱۹۵۰ گرفته شده، نگاهی منحصر به فرد به جامعه اروپای مرکزی در آن دوران ارائه می‌دهد. این تصاویر نادر از گذشته‌ای نه چندان دور، نمایانگر دنیایی است که امروز ساده به نظر می‌رسد، اما در زمان خود بسیار غیرعادی بود.

پوشیدن لباس‌های جین، مدل موی کندویی، و تزئین لباس و بدن با زنجیر، در آن زمان علیه هنجار‌های اجتماعی بود. هالبشتارکن‌ها اغلب از فیلم‌های آمریکایی و موسیقی راک اند رول الهام می‌گرفتند. ظاهر متمایز آنها شامل مدل‌های موی برجسته، شلوار جین، پیراهن‌های چهارخانه و ژاکت‌های چرمی بود.

آنها موتورسیکلت‌ها و موتورهای کوچک را دوست داشتند و در گروه‌های بزرگ موتورسواری می‌کردند. این جوانان اغلب وقت آزاد خود را در فضای باز سپری می‌کردند و در مکان‌های عمومی جمع می‌شدند، رفتاری که به «ولگردی» معروف بود و از نظر نسل‌های قدیمی‌تر ناپسند تلقی می‌شد.

در دهه ۱۹۵۰، حدود ۵٪ از جمعیت جوانان به عنوان هالبشتارکن شناخته می‌شدند. این جوانان گاهی در شورش‌های کوچکی شرکت می‌کردند که به‌ویژه پس از کنسرت‌ها یا نمایش‌های سینما اتفاق می‌افتاد. اولین حادثه بزرگ در ۳۰ دسامبر ۱۹۵۶ رخ داد، زمانی که حدود ۴۰۰۰ جوان پس از نمایش یک فیلم در دورتموند راهپیمایی کردند و با پلیس درگیر شدند. شورش‌های بزرگتر بین سال‌های ۱۹۵۶ و ۱۹۵۸ رخ داد، که اغلب به تخریب گسترده مبلمان در سینماها و سالن‌های کنسرت منجر می‌شد. این اختلالات بحث‌های شدیدی را در رسانه‌ها و عرصه‌های سیاسی برانگیخت و بسیاری فرهنگ عامه آمریکایی را برای این ناآرامی‌ها مقصر می‌دانستند.