داستان زندگی سید جواد ذبیحی؛ مداحی که دستگیر شد و به قتل رسید

سید جواد ذبیحی (زادهٔ ۱۳۰۹ شمیران – درگذشتهٔ ۲۴ تیر ۱۳۵۹ تهران) مؤذن، مداح و نوحه و مناجات‌خوان و خواننده دعاهای مذهب شیعه در مراسم مذهبی اهل بیت و آوازهای اصیل ایرانی در دهه ۴۰ و ۵۰ بود.

پس از انقلاب، به دلیل آنچه نزدیکی به دربار و حکومت سابق گفته شد مدتی به زندان افتاد. پس از آزادی، در تیر ۱۳۵۹، توسط عوامل ناشناس به قتل رسید.

پ.ن:

خبرگزارى مهر در سال گذشته در مطلبی درباره کسانى که ربنا را خوانده اند، نوشت:

نخستین ربنا که به صورت یک اثر مناجات خوانی ضبط شده است و صدای آن باقیمانده است، متعلق به سیدجواد ذبیحی می‌باشد که پیش از انقلاب اسلامی در رادیو و تلویزیون پخش شده است. پدرش سیداسدالله ذبیحی درکه‌ای، مداحی از ساکنان روستای درکه واقع در شمال تهران بود. جواد ذبیحی از جوانی نیز فینه عربی به سر می‌گذاشت و در نشست‌های مذهبی تهران وشهرستان‌ها شرکت می‌کرد.

سید جواد ذبیحی مسلط بر دستگاه‌های مختلف موسیقی ایرانی بوده است که به خوانندگی بدون موسیقی و همین طور مناجات خوانی و مداحی روی می‌آورد.

ذبیحی به واسطه ارتباط خاص با حکومت و همین طور حضور فعال در رسانه رسمی رژیم پهلوی مورد انتقاد قشر عظیمی از مذهبی‌ها قرار گرفته بود و در میان آنها طرفدارانی نداشت. ذبیحی در مجالس مذهبی دربار دعوت می‌شد. به همین ترتیب پس از پیروزی انقلاب اسلامی، آثار او فرصت پخش نیافت.