درباره اوپنهایمر، آخرین ساخته کریستوفر نولان
اوپنهایمر، جدیدترین فیلم کریستوفر نولان که درباره زندگی جی رابرت اوپنهایمر است، مورد تحسین منتقدان قرار گرفت.
اوپنهایمر، جدیدترین اثر کریستوفر نولان، یک فیلم دلهره‌آورِ زندگی‌نامه‌ای حماسی است که به زندگی و کار جی. رابرت اوپنهایمر، فیزیکدان نظری آمریکایی که به عنوان «پدر بمب اتمی» شناخته شده‌است، می‌پردازد. فیلم از سال ۱۹۲۶ آغاز می‌شود و تا سال ۱۹۵۴ ادامه می‌یابد و در طول این مدت، رویدادهای مهمی را که در زندگی شخصی و حرفه‌ای اوپنهایمر رخ داده‌اند، به تصویر می‌کشد. از جمله عشق و ازدواج او با کیتی پوئنینگ، رابطه‌اش با معشوقهٔ کمونیستش جین تتلاک، همکاری او با پروژهٔ منهتن برای ساخت بمب اتمی، تأثیر این پروژه بر روی جنگ جهانی دوم و رقابت با شوروی، تحقیقات او در زمینه فیزیک هسته‌ای و کوانتوم، و در نهایت محاکمه و تحریم او به اتهام خیانت به کشورش.
فیلم با فرمت ۶۵ میلی‌متری و به صورت آی‌مکس تصویربرداری شده‌است و قسمت‌هایی از آن برای نخستین بار در تصویربرداری آنالوگ سیاه‌وسفید آی‌مکس فیلم‌برداری شده‌اند. این انتخاب نولان برای ایجاد حس واقع‌گرایانه و تاریخی در فیلم است. فیلم‌برداری در مکان‌های مختلفی انجام شده‌است، از جمله دانشگاه کمبریج، آزمایشگاه لس آلاموس، و بیابان نوادا. نولان همچنین از جلوه‌های طبیعی و حداقل تصویرسازی تولیدشده توسط کامپیوتر استفاده کرده‌است و برخی از صحنه‌های فیلم، مانند انفجار بمب اتمی، با استفاده از مدل‌های مقیاسی و مواد منفجره واقعی ساخته شده‌اند.
کیلین مورفی در نقش اوپنهایمر، یک عملکرد برجسته ارائه می‌دهد و با نمایش شخصیت پیچیده و متناقض او، مخاطب را مجذوب خود می‌کند. او نشان می‌دهد که چگونه اوپنهایمر از یک دانشمند عاشق و شورانگیز به یک مرد متزلزل و متاسف تبدیل می‌شود که با وجدان خود درگیر است. امیلی بلانت در نقش همسر اوپنهایمر، کیتی، نیز یک بازی قوی و متعادل دارد و رابطه‌شان را با تمام فراز و نشیب‌های آن به تصویر می‌کشد. دیگر بازیگران نیز هر یک در نقش خود برجسته هستند و شخصیت‌های تاریخی مهمی را بازسازی می‌کنند. مت دیمون در نقش لسلی گرووز، رئیس پروژهٔ منهتن، رابرت داونی جونیور در نقش لوئیس استراوس، عضو کمیسیون انرژی اتمی، فلورنس پیو در نقش جین تتلاک، معشوقهٔ کمونیست اوپنهایمر، جاش هارتنت در نقش ادوارد تلر، فیزیکدان مجارستانی، کیسی افلک در نقش فرانک اوپنهایمر، برادر کوچکتر اوپنهایمر، رامی ملک در نقش ریچارد فاینمن، دانشجوی اوپنهایمر، و کنت برانا در نقش وینستون چرچیل، نخست‌وزیر بریتانیا، از جمله آن‌ها هستند.
فیلم‌نامه نولان نیز بسیار قوی و جذاب است و با استفاده از دیالوگ‌های زیبا و معنادار، داستان را به صورت روان و جذاب روایت می‌کند. فیلم‌نامه بر اساس کتاب پرومته آمریکایی، پیروزی و تراژدی جی رابرت اوپنهایمر نوشته کای برد و مارتین جی. شروین ساخته شده‌است و با تحقیقات گسترده و دقیق، واقعیت‌های تاریخی را بازنمایی می‌کند. فیلم‌نامه همچنین به مسائل اخلاقی و فلسفی مربوط به ساخت و استفاده از بمب اتمی و تأثیر آن بر روی جهان و انسانیت می‌پردازد و مخاطب را به فکر وادار می‌کند.
موسیقی متن فیلم از ترکیبی از موسیقی کلاسیک، الکترونیک، و راک تشکیل شده‌است و با صدای اوپنهایمر که شعر از کتاب باغداد گیتا را می‌خواند، شروع می‌شود. این شعر که می‌گوید «من شدم مرگ، هلاک‌کنندهٔ جهان»، یکی از جملات معروف اوپنهایمر بعد از انفجار بمب اتمی بوده‌است. موسیقی متن با تغییرات مداوم در ریتم، تن، و سبک، حالات مختلف فیلم را همراهی می‌کند و گاهی با صداهای دیگری مانند آواز اپرا، صدای رادیو، یا صدای انفجار، ترکیب می‌شود. موسیقی متن فیلم همچنین از موسیقی ملی و سنتی کشورهای مختلفی مانند آمریکا، انگلستان، آلمان، و شوروی استفاده می‌کند و به این ترتیب، فرهنگ و تاریخ آن‌ها را نمایش می‌دهد.
فیلم اوپنهایمر یک اثر هنری و تاریخی است که با دقت و تخیل، یکی از شخصیت‌های مهم و متناقض قرن بیستم را به زندگی می‌آورد. فیلم با استفاده از تکنیک‌های سینمایی پیشرفته و خلاقانه، یک داستان جذاب و هیجان‌انگیز را روایت می‌کند که هم به واقعیت‌های تاریخی احترام می‌گذارد و هم به مسائل اخلاقی و فلسفی پرداخته می‌شود. فیلم اوپنهایمر یک فیلمی است که هر علاقه‌مند به سینما و تاریخ باید ببیند و از آن لذت ببرد. فیلم اوپنهایمر یکی از بهترین آثار کریستوفر نولان است که نشان می‌دهد که او یکی از برجسته‌ترین کارگردانان سینمای معاصر است. فیلم اوپنهایمر یک شاهکار سینمایی است که می‌تواند برای سال‌ها مورد تحسین و بحث قرار گیرد.
