چرا تا به حال بقایای انسان‌ها در کشتی تایتانیک پیدا نشده است؟
در کشتی‌های غرق‌شده‌ی بسیار قدیمی‌تر از تایتانیک، استخوان‌های سرنشینان یافت شده، اما در تایتانیک چنین بقایایی پیدا نشده است.
تایتانیک کشتی بخار بزرگی بود که در تاریخ ۱۵ آوریل ۱۹۱۲، هنگام سفر از بندر ساوت‌همپتون انگلستان به نیویورک، به علت برخورد با کوه یخی غرق شد و ۱۵۱۴ نفر از مسافران و خدمه آن جان باختند.
اکنون، بیش از ۱۱۱ سال پس از غرق شدن، تایتانیک همچنان مردم را مجذوب و شگفت‌زده می‌کند. برای مثال، آیا می‌دانستید این کشتی توسط تیمی پیدا شد که تظاهر می‌کردند به دنبال لاشه کشتی تایتانیک هستند، ولی درواقع هدفی سری داشتند؟ یا اینکه وقتی کشتی وقتی غرق می‌شد، تا حدی نیز منفجر شد؟ یا اینکه یک زوج در سال ۲۰۰۱ روی عرشه کشتی تایتانیک ازدواج کردند؟
یکی از واقعیت‌های عجیب دیگر این است که علی‌رغم کاوش‌های فراوان در لاشه کشتی غرق‌شده، از زمان پیدا کردن آن در سپتامبر ۱۹۸۵، بقایای انسانی در کشتی پیدا نشده است. جیمز کامرون، کارگردان فیلم تایتانیک که ۳۳ بار از کشتی غرق شده بازدید کرده و ادعا می‌کند بیش از ناخدای کشتی در آن وقت گذرانده است، در سال ۲۰۱۲ به نیویورک‌تایمز گفت: «هیچ بقایای انسانی ندیده‌ام. ما لباس دیده‌ایم. یک جفت کفش هم دیده‌ایم که نشان می‌دهد در مقطعی از زمان آن‌جا بدن انسان وجود داشته است، اما هرگز بقایای انسانی را ندیده‌ایم.»
درحالی‌که پیدا نشدن بقایای انسان در لاشه کشتی تایتانیک از آن دست موضوعاتی است که نظریه‌پردازان توطئه را به جنون می‌کشاند، دلایل محکمی وجود دارد که چرا اجساد بیش از ۱۵۰۰ فردی را که در هنگام غرق شدن کشتی جان خود را از دست دادند، پیدا نکرده‌ایم.
یکی از دلایل پیدا نشدن بقایای انسان‌ها در کشتی، جلیقه‌های نجاتی بود که بسیاری از مسافران و خدمه پوشیده بودند. با جان دادن افرادی‌که جلیقه‌ها را پوشیده بودند، آن‌ها شناور باقی ماندند. طوفانی که پس از غرق شدن کشتی رخ داد، احتمالا اجساد را از کشتی دور کرد و جریان‌های اقیانوسی در سال‌های بعد آن‌ها را پراکنده‌تر کرد. اجساد گیرافتاده در لاشه کشتی نیز احتمالا توسط موجودات دریایی خورده شدند.
استخوان‌هایی در کشتی‌های غرق‌شده بسیار قدیمی‌تر دیگر پیدا شده‌اند، پس چرا در تایتانیک این‌طور نبوده است؟ این بخش ممکن است ناشی از عمق باشد. رابرت بالارد، کاوشگر اعماق دریا در‌این‌باره توضیح داده است: «در عمق کمتر از حدود ۹۱۴ متری از عمقی معروف به عمق موازنه کربنات کلسیم عبور می‌کنید. در این اعماق کربنات کلسیم اندکی در آب وجود دارد و استخوان‌ها حل می‌شوند. برای مثال، کشتی تایتانیک و بیسمارک، پایین عمق موازنه کربنات کلسیم قرار دارند، بنابراین وقتی موجودات گوشت اجساد را می‌خورند و استخوان‌ها را برهنه می‌کنند، آن استخوان‌ها حل می‌شوند.»
برخی معتقدند در قسمت‌های مهروموم شده کشتی مانند موتورخانه که ممکن است آب غنی از اکسیژن تازه که موجودات لاشه‌خوار به آن نیاز دارند، وارد آن نشود، شاید هنوز اجساد محافظت‌شده‌ای وجود داشته باشد. اما با گذشت بیش از ۱۱۱ سال از زمان غرق شدن این کشتی، بعید است بتوانیم بقایای قابل تشخیصی از انسان را در آن پیدا کنیم.
