چهار قمر اورانوس احتمالاً دارای آب هستند

چهار قمر اورانوس احتمالاً‌ گزینه مناسبی برای یک سفر فرازمینی خواهند بود.  وقتی به کاوش سیارات در منظومه شمسی می‌پردازیم، در بیشتر مواقع توجه ما به سمت سیارات نزدیک به زمین که بازدید از آن ها راحت تر است، جلب می‌شود. در سایر مواقع نیز با تلسکوپ‌های قدرتمند خود، اغلب سیاراتی مانند مشتری و زحل را رصد می‌کنیم.

اما سیارات دورتر مانند اورانوس و نپتون همواره از نظر ما پنهان می‌مانند. در حال حاضر، محققین ناسا تلاش دارند تا یک کاوشگر جدید به سمت این دو سیاره زیبا بفرستند، زیرا مطالعات اخیر نشان می‌دهد که چهار قمر اورانوس احتمالاً‌ دارای آب هستند!

بررسی چهار قمر اورانوس

محققین ناسا داده‌های مأموریت وویجر 2 که در دهه 1980 از اورانوس گذشت را مورد بررسی قرار دادند تا به پنج عدد از بزرگترین قمرهای این سیاره یعنی، آریل، آمبریل، تیتانیا، اوبرون و میراندا نگاهی بیندازند. با استفاده از مدل سازی کامپیوتری سطوح خاکستری این پنج قمر، محققان مربوطه متوجه شدند که چهار قمر اورانوس احتمالاً دارای اقیانوس‌های آبی بسیار بزرگی به شکل یخ‌زده هستند.

اورانوس به طور کلی بیست و هفت قمر مختلف دارد که هر یک از آن‌ها به صورت جداگانه مورد بررسی قرار گرفته‌اند. داد‌ه‌ای مختلف نشان می‌دهند که ده قمر مختلف از این بیست و هفت عدد، گزینه مناسبی برای سفرهای فضایی به نظر می‌رسند.

نمودار تهیه شده از اطلاعات تلسکوپ هابل مشخص می‌کند که بخش‌هایی از چهار  قمر بزرگ اورانوس با لایه‌هایی از یخ، سنگ و آب پوشانده شده‌اند. هر چند اورانوس و قمرهای آن از خورشید بسیار دور هستند و در نتیجه دمای سطحی بسیار سردی دارند، اما ممکن است اقیانوس‌هایی با آب شور در این اقمار وجود داشته باشند.  به نظر می‌رسد که اقیانوس‌های مذکور حاوی آمونیاک نیز هستند.

سخن پایانی

مدل سازی جدید ناسا تأیید کرده است که یک لایه اقیانوسی در چهار ماه بزرگ اورانوس، آریل، آمبریل، تیتانیا و اوبرون قرار گفته است. اقیانوس‌های شور یا شورابه‌ای زیر قطبهای یخی و روی لایه‌های سنگ غنی از آب و سنگ خشک این چهار قمر، قرار دارند. قمر میراندا نیز به اندازه کافی حرارت ندارد تا بتواند لایه اقیانوسی خود را حفظ کند. باید منتظر بمانیم و ببنیم که ناسا در آینده چه اطلاعات جدیدی در این زمینه ارائه خواهد کرد