نقش ابراهیم رئیسی در ماجراهای سال ۶۷ چه بود؟
روزنامه دولتی ایران یادداشتی به قلم امین فرج‌اللهی، پژوهشگر تاریخ معاصر درباره رئیسی و وقایع تابستان ۶۷ پرداخته است.
روزنامه دولتی ایران یادداشتی به قلم امین فرج‌اللهی، پژوهشگر تاریخ معاصر درباره رئیسی و وقایع تابستان ۶۷ پرداخته است.
متن این یادداشت را در ادامه می‌خوانید:
* برای من، سید ابراهیم رئیسی بیش از آن که سید محرومان و رئیس‌جمهور خدمت و خادم‌الرضا(ع)باشد، تیغ برّان انقلاب علیه مشتی آدمکش است که قدرش دانسته نشد. وقتی بحرانی در هر سطحی در کشور اتفاق می‌افتد، بعضی کپ می‌کنند، بعضی ترجیح می‌دهند پیدایشان نشود تا آب‌ها از آسیاب بیفتد و بعضی مردانه وسط میدان می‌ایستند و هزینه می‌دهند. تابستان ۶۷ و ماجرای منافقین با حکم امام، یکی از آن مقاطع است.
* هجمه رسانه‌ای نباید ما را دچار لکنت کند، بی‌تعارف در تابستان ۶۷ پس از عملیات مرصاد، منافقینی را حذف کردیم که اعتقاد داشتند اگر بیاییم بیرون، ملت را می‌کشیم. چه زمانی؟ کمی پس از سلاخی مجروحین بیمارستان اسلام‌آباد غرب وسط حیاط بیمارستان در عملیات فروغ جاویدان. چه کسانی؟ آنهایی که همین چندسال گذشته با اسلحه و در خانه تیمی دستگیر شده بودند.
* چندسال قبل در یک برنامه تلویزیونی گفتم ما باید از آقای رئیسی و دست‌اندرکاران سال ۶۷ به عنوان تلاشگر حقوق‌بشر تشکر کنیم، چون اگر منافقین روزگاری بر کشور مسلط می‌شدند، فاجعه بیمارستان اسلام‌آباد را در سطح یک کشور انجام می‌دادند و رسماً نسل‌کشی می‌کردند.
* در نگاه بعضی، ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهور مردمی بود. برای بعضی، سال‌های تولیت آستان قدسش پررنگ است و برای برخی سال‌های قاضی‌القضاتی‌اش. اما من برای مردی فاتحه می‌خوانم که روزگاری بر اساس وظیفه شرعی و حکم امام‌خمینی، ایران و ایرانیان را از شر منافقین راحت کرد؛ و سه دهه بعد وقتی در مناظرات انتخاباتی فحشش را از نامردها خورد، دم برنیاورد؛ و وقتی از دنیا رفت، منافقین و جلادها به نشانه شادی رقص و پایکوبی کردند.
