محرومیت معترضان، تنها روش فدراسیون فوتبال برای سرپوش گذاشتن بر اشتباهات بیپایان داوری
اشتباهات پرتعداد و تاثیرگذاران داوران تمام نمیشود، بلکه از لیگی به لیگ دیگر و از هفتهای به هفتهای دیگر تکرار میشود و تنها روش فدراسیون فوتبال برای بهبود شرایط داوری، محرومیت معترضان در سریعترین زمان ممکن است.
در دنیای ورزش و به ویژه فوتبال، انتقادات و اعتراضات به داوری همواره وجود داشته است و هیچ وقت از بین نخواهد رفت. جواد نکونام، سرمربی استقلال که به گواه نظرات صاحبنظران داوری تیمش امسال درگیر اشتباهات داوری زیادی بوده و تنها شکستش در دیداری رقم خورده که اشتباهات داوری بسیار تاثیرگذار بوده، پس از دیدار تیمش با آلومینیوم اراک، نظری در مورد عملکرد داور این دیدار که اتفاقا اشتباهات زیادی مرتکب شده بود داد. این اعلام نظر، چندان طول نکشید که باعث محرومیت او از سوی کمیته انضباطی شد.
این موضوع نشاندهنده یک پدیده است که از ابتدای فصل در فوتبال ایران در حال گسترش است: برخورد سریع و بیپروا با منتقدان داوری. این برخورد سریع، گاهی به حدی میرسد که حتی قبل از اتمام بازی و خروج تیمها از زمین، حکم محرومیت برخی از مربیان و بازیکنان صادر میشود.
مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال، در یکی از نشستهای خبری خود، به این موضوع پرداخت و تصمیم به حمایت قاطع از داوران را اعلام کرد. وی معتقد است که برای حفظ اعتبار داوری و داوران، باید به سرعت با هرگونه انتقاد و اعتراض برخورد شود. تاج گفته بود: «در مورد اعتراض به داوران همان روز یا حداکثر فردا با معترض برخورد قانونی انجام میشود. در AFC یک اعتراض به داور باعث جریمه ۶۰ یا ۷۰ هزار دلاری میشود. از داوران حمایت میکنیم.»
اما سوال اصلی این است که آیا محروم کردن منتقدان و در واقع ساکت کردن معترضین با ابزار محرومیت و جریمههای مالی سنگین واقعا راه حل مناسبی برای بهبود وضعیت داوری در کشورمان است؟ برخی معتقدند که به جای این کار، باید به بهبود شرایط و آموزشهای داوران پرداخته شود. به عبارت دیگر، مسئله را از ریشه حل کرد، نه اینکه فقط به پوشاندن آن بپردازیم.
در فصل جدید لیگ برتر فوتبال، باز هم شاهد اشتباهات متعدد داوری بودهایم. این اشتباهات، گاهی به حدی میرسد که تاثیر مستقیمی بر نتیجه بازی دارند. آن هم در لیگی که قهرمان فصل قبل آن فقط با یک امتیاز اختلاف نسبت به تیم دوم مشخص شد. در چنین شرایطی، انتقادات به داوری افزایش مییابد و فشار بر داوران افزایش میپذیرد.
با توجه به این وضعیت، فدراسیون فوتبال باید به فکر راهحلهای جدیدی باشد. راهحلهایی که نه تنها به حمایت از داوران کمک کند، بلکه باعث کاهش اشتباهات داوری نیز شود. به عبارت دیگر، فدراسیون باید به جای محروم کردن منتقدان، به دنبال راهحلهای اصلی برای بهبود وضعیت داوری باشد. در گام اول فدراسیون فوتبال مهدی تاج باید بپذیرد که سطح داوری فوتبال ایران به مراتب پایینتر از سطح لیگ و فوتبالمان است. فدراسیون فوتبال باید این واقعیت را درک کند که عملکرد خداداد افشاریان در قامت ریاست کمیته داوران مورد انتقادات است و فدراسیون فوتبال تاج باید کمکاری خود در واردات تجهیزات مورد نیاز داوران را بپذیرد تا عملکرد داوران در سطح قابل قبولی برسد. نه آنکه در انتها نیم فصل و پایان فصل، جدول اشتباهات تاثیرگذار داوری که باعث تغییر نتایج شده است منتشر شود تا مشخص شود در صورتی که اشتباهات داوری نبود، حتما جدول لیگ ترتیب دیگری داشت.
در نهایت، میتوان گفت که فوتبال یک ورزش گروهی است و همه اجزای آن، از بازیکنان گرفته تا داوران و مربیان، باید در یک جهت حرکت کنند. اگر قرار است فوتبال کشورمان به سمت بهتری حرکت کند، باید به جای محروم کردن منتقدین و معترضین، به دنبال راهحلهای اصولی برای مسائل بود.