بود و نبود فدراسیونی که هیج تفاوتی در فوتبال ندارد!
نقش فدراسیون وقتی وضعیت فوتبال در این شرایط است چیست؟ یک نفر هم نیست به اینها بگوید آقا اگر نمی‌توانید رها کنید و بروید! اگر آن‌قدر ناتوان هستید که پول کارمند بدهید بروید! اگر نمی‌توانید VAR بیاورید، بروید! اگر نمی‌توانید لیگ را مدیریت کنید، بروید! چیست این عشق خدمت که اجازه نمی‌دهد میزتان را رها کنید؟ چه بر سر فوتبال باید بیاید که بفهمید مسیرتان اشتباه است؟
شرایط تیم ملی فوتبال، وضعیت ملی فدراسیون، اشتباهات بی‌پایان داوری در لیگ، نبود VAR، تنش‌های دائمی در میان فوتبالی‌ها و تصویب قوانینی که جای حل مشکل، خودشان مشکل هستند باعث شده که این سوال پیش بیاید که بود و نبود فدراسیون چه فرقی دارد؟
به گزارش اعتماد، یک باور عمومی بین مردم وجود دارد که می‌گویند اگر مسوولان نباشند دردسرها کمتر است یا دست‌کم اتفاق بدتری نمی‌افتد! یعنی معتقدند که مسوولان عوض اینکه از بار مشکلات کم کنند بیشتر مشکل‌آفرین می‌شوند یا در بهترین حالت خنثی هستند و بود و نبودشان تفاوتی ایجاد نمی‌کند.
شاید در سطح کلان کشور این حرف خیلی اغراق‌آمیز باشد چون مثلا اگر چند روز فقط شهرداری تعطیل شود همه چیز به‌هم می‌ریزد، اما در حوزه فوتبال واقعا این سوال را می‌توان پرسید.
در حال حاضر کل تاثیرگذاری فدراسیون فوتبال روی لیگ برنامه‌ریزی مسابقات است که آن‌هم از طریق سازمان لیگ و البته به شکل بسیار ناکارآمدی صورت می‌گیرد. به جز این در باقی موارد هرچه نگاه کنیم به موردی برنمی‌خوریم که فدراسیون فوتبال در آن نقش مثبت داشته باشد. نقش منفی داشته است. همین ماجرای سقف قرارداد را نگاه کنید که چه بلایی سر لیگ ایران آورده است! قانونی که از اول معلوم بود دردسرزا است و اجرای آن از عهده این فدراسیون خارج است. اما برای اینکه روی هوا حرف نزده باشیم بیایید همین اتفاقات هفته اخیر را بررسی کنیم.
روز سه‌شنبه سرمربی تیم ملی در جمع خبرنگاران اظهارات جالبی را به زبان آورد که چندان مورد توجه قرار نگرفت. قلعه‌نویی در مورد اینکه تیم ملی چرا با تیم‌های بزرگ بازی برگزار نمی‌کند، گفت: «من به آقای نبی نامه زدم من دوست دارم با فلان تیم‌ها بازی کنم. شما شرایط بین‌المللی مملکت را می‌دانید. شرایط بد اقتصادی مملکت را می‌دانید. من نمی‌توانم برخی مسائل را بگویم. وظیفه داریم برای این مردم ایثار کنیم، تلاش کنیم. شرایط بسیار سخت. دریافتی‌ها را ببینید باورتان نمی‌شود. ما می‌خواهیم یک بازی کنیم یکی، دو میلیون دلار می‌شود. هنوز حقوق کارگران و کارمندان فدراسیون مانده! ما به جای اینکه مشکلات درون سازمانی را بدهیم بیرون داریم با همین شرایط کار را می‌بریم جلو. من مثل خیلی از مربیان دیگر که بهترین شرایط را دارند هی بیایم غرغر کنم؟ بگویم مشکل دارم؟ نه! من چنین آدمی نیستم. من در هر باشگاهی بودم شده ۶ ماه پول نگرفتم ولی مشکلات را بیرون نمی‌برم. الان هم کلی مشکلات داریم. اگر هر کس بیاید یک میلیون دلار پیشنهاد بدهد استقبال می‌کنیم.»
سرمربی تیم ملی در این اظهارات به صراحت بیان می‌کند که اوضاع فدراسیون چقدر ناامید‌کننده است. او می‌گوید فدراسیون از پس پرداخت حقوق کارمندانش برنمی‌آید. البته به نظر می‌رسد قلعه‌نویی خواسته با این شکل بیان مشکلات به نوعی فدراسیون را مبرا کند ولی در عمل همه را انگشت به دهان گذاشته است که پس مهدی تاج و همکارانش در فدراسیون دقیقا مشغول چه کاری هستند که از پس رفع نیازهای اولیه برنمی‌آیند؟ اگر اینها حتی نمی‌توانند حقوق پرسنل را بدهند دقیقا برای چه در فدراسیون مانده‌اند؟ این درحالی است که طبق اخبار رسیده مربیان تیم ملی هم هنوز قرارداد ندارند و عجیب اینکه سرمربی تیم ملی به جای بازخواست فدراسیون بابت این شرایط و دفاع از همکارانش و طلب شرایط بهتر برای بازیکنان تیم ملی می‌گوید اوضاع همین است و من هم آدمی نیستم که حرف‌های داخل سازمان را بیرون ببرم!
فدراسیون تاج در شرایطی نمی‌تواند حقوق پرسنل را بدهد که فدراسیون قبلی ۴۰ درصد حقوق کارمندان را افزایش داده بود و سر وقت هم پرداخت می‌کرد. حالا سرمربی تیم ملی می‌گوید حقوق کارمندان عقب افتاده، اما اصلا حقوق کارمندان فدراسیون چه ربطی به سرمربی تیم ملی دارد؟ فدراسیون و مهدی تاج مسوول این کارهاست. مهدی تاجی که فدراسیون عزیزی خادم را با دو صعود به جام جهانی و جام ملت‌ها و کسب ۱۶ میلیون دلار درآمد ارزی و ۹۰ میلیارد تومان پول بلیت‌فروشی بازی‌های تیم ملی تحویل گرفت و حالا دوباره در پرداخت حقوق کارمندان مانده است! این در حالی است که اگر مهدی تاج خودش مانده بود نه خبری از جام جهانی بود نه جام ملت‌هایی که حالا قرار است تیم ملی در آن شرکت کند!
دو روز بعد نوبت بازی‌های لیگ رسید. بازی‌های پنجشنبه لیگ را نگاه کنید. در همه بازی‌ها اتفاقات وحشتناک داوری رخ داد. تیم‌ها به خاطر این اشتباهات به جان هم افتاده‌اند و بزرگان فوتبال کشور مشغول خودزنی هستند. در این میان متولی فوتبال مشغول چه کاری است؟ هیچ! مطلقا هیچ!
تقریبا یک سال و نیم از بازگشت مهدی تاج به فدراسیون فوتبال گذشته است و هنوز او و مدیرانش وعده آمدن VAR می‌دهند! چند باری هم گفتند که VAR آوردیم! منظورشان همان دستگاه‌های پرتابلی است که کنفدراسیون فوتبال آسیا بابت برگزاری بازی‌های لیگ قهرمانان آسیا به ایران قرض داده است.
از روز پنجشنبه داد همه مربیان و تیم‌ها درآمده است. با خواهش، با دعوا، با تهدید، با گریه از فدراسیون می‌خواهند آقا تو را به خدا VAR بیاورید! ولی کو گوش شنوا؟ انگار نه انگار اینها مسوولیت قبول کرده‌اند و باید کاری کنند. سرشان را مثل کبک کرده‌اند توی برف و فقط موقع حاضری‌خوری پیدای‌شان می‌شود. وقتی فدراسیون با بدهی چند میلیون دلاری ویلموتس مواجه شد و تیم ملی در آستانه حذف از مقدماتی جام جهانی و جام ملت‌ها قرار گرفت فرار کردند و وقتی جواز حضور در این مسابقات به دست آمد، دوباره آمدند! آمدند که با کی‌روش آن افتضاح را در جام جهانی به بار بیاورند، تیم امید و تیم زنان و تیم جوانان را ناکام کنند و این شرایط را در لیگ رقم بزنند! سروش رفیعی هافبک پرسپولیس بعد از بازی تیمش مقابل صنعت نفت آبادان به درستی سوال کرد که این فدراسیون چه سودی برای فوتبال دارد؟
یک نفر هم نیست به اینها بگوید آقا اگر نمی‌توانید رها کنید و بروید! اگر آن‌قدر ناتوان هستید که پول کارمند بدهید بروید! اگر نمی‌توانید VAR بیاورید، بروید! اگر نمی‌توانید لیگ را مدیریت کنید، بروید! چیست این عشق خدمت که اجازه نمی‌دهد میزتان را رها کنید؟ چه بر سر فوتبال باید بیاید که بفهمید مسیرتان اشتباه است؟
محمد دادکان در یکی از گفت‌وگوهایش حرف جالبی زد؛ او خطاب به مدیران نالایق گفت: عده‌ای تنها برای اینکه در جایگاه خود حضور داشته باشند از همدیگر تعریف و تمجید می‌کنند تا عمر مدیریتی بیشتری داشته باشند. اگر نمی‌توانید مدیریت کنید بروید و در خانه‌های‌تان بنشینید.
انگار رییس قبلی فدراسیون درست گفته بود که اینجا غصبی است و کارش بسامان نخواهد شد! واقعا هم انگار از آن آتشی که برافروخته شد چیزی جز خاکستر به وجود نخواهد آمد.
