مخالفت وزارت ورزش با ساخت استادیوم اختصاصی استقلال
در حالی که امروز استقلال از امضای تفاهمنامه با یک شرکت مالزیایی برای ساخت استادیوم ۴۰ هزار نفری خبر داد، وزارت ورزش و جوانان مخالف این پروژه است.
صبح امروز باشگاه استقلال از امضای تفاهمنامهای با یک شرکت از مالزی و با مشارکت شرکتهایی از چین و قطر و برای ساخت استادیوم اختصاصی استقلال خبر داد. این تفاهمنامه با حضور علی خطیر، مدیرعامل استقلال و مدیران عامل شرکتهای IBNمالزی، JTA قطر و TJA چین به امضا رسید، اما وزارت ورزش و جوانان با انجام این پروژه و ساخت استادیوم اختصاصی استقلال مخالف است.
تسنیم نوشت: این اقدام در زمان مدیریت مصطفی آجورلو آغاز شد اما به سرانجامی نرسید تا اینکه امروز تفاهمنامه آن امضا شد. در این مورد اما ابهامات جدی وجود دارد.
استقلال زیر نظر وزارت ورزش و جوانان قرار دارد و طبیعی است که باید اقدامات اینچنینی با موافقت این وزارتخانه صورت بگیرد. پروژه به این عظمت قاعدتا نیاز به مجوز وزارت ورزش دارد و این پرسش بزرگ مطرح است که آیا وزارت ورزش مجوزی برای این کار داده است؟ پیگیری خبرنگار تسنیم نشان میدهد وزارت ورزش و جوانان به چند دلیل مهم مخالفت خود را با چنین کاری اعلام کرده است.
۱. وزارت ورزش و جوانان اکنون درگیر ساخت مجموعه بزرگ ورزشی در تهران بوده و اقدامات خود را در این زمینه آغاز کرده است. طبیعی است که ساخت چنین ورزشگاهی در تهران که پروژه عظیم و ماندگاری است، تمرکز و انرژی زیادی میطلبد. در این شرایط و تا زمانی که استقلال به بخش خصوصی واگذار شود، این وزارتخانه باید بخشی از انرژی و تمرکز خود را صرف ساخت مجموعهای دیگر کند که منطقی به نظر نمیرسد.
۲. خطیر مدیرعامل استقلال امروز اعلام کرد ساخت این ورزشگاه ۵۰۰ میلیون دلار هزینه دارد. سؤال این است که این هزینه قرار است از کجا تأمین شود؟ شرکت سازنده در قبال این موضوع چه چیزی را طلب میکند؟ آیا بهتر نیست این موضوع به صورت شفاف اعلام شود؟ این در شرایطی است که دولت و وزارت ورزش برای ساخت ورزشگاه جدید موضوع تهاتر را با طرف چینی مطرح و اعلام کردهاند در ازای نفت، طرف چینی پروژه ورزشگاه ملی ایران را پیش خواهد برد. در واقع در حالی که دولت برای این کار، تهاتر را انتخاب کرده اما مشخص نیست استقلال چگونه میخواهد موضوع را پیش ببرد.
۳. محل مدنظر باشگاه استقلال اعلام نشده اما گفته میشود مسئولان این باشگاه دنبال ساخت ورزشگاه در زمینی هستند که در زمان محمد علیآبادی (رئیس وقت سازمان تربیت بدنی) برای ساخت ورزشگاه بانوان در آزادی پیشبینی شده بود؛ ورزشگاهی ۴۰ هزار نفری. این موضوع اما محل اِشکال است چرا که باشگاه استقلال در مرحله واگذاری و خصوصیسازی قرار دارد و نمیتوان اموال دولتی را در اختیار بخش خصوصی و باشگاهی که در مرحله واگذاری است، قرار داد. وزارت ورزش نیز به دلیل قوانین و ملاحظات قانونی نمیتواند زیر بار چنین کاری برود.
۴. مجموعه عوامل بالا و البته برخی ابهامات دیگر باعث شده وزارت ورزش و جوانان مجوزی برای این موضوع به باشگاه استقلال ندهد و مخالفت خود را اعلام کند. اینکه یک باشگاه بخواهد ورزشگاه اختصاصی بسازد اقدامی خوب و نیک است اما هنگامی که ابهاماتی از جمله نبود زمین، نبود منابع مالی کافی، واگذاری استقلال و ... وجود دارد طبیعی است که نمیتوان چندان روی آن حساب باز و آن را همراهی کرد.