بررسی روان‌شناختی سریال جدید در انتهای شب
رضا صائمی، منتقد سینما با انتشار پستی به تحلیل سه قسمت نخست سریال "در انتهای شب" پرداخته. او در یادداشت خود، کلیت اثر را مورد تمجید قرار داده که در ادامه می‌خوانید.
برترین‌ها: رضا صائمی، منتقد سینما با انتشار پستی به تحلیل سه قسمت نخست سریال "در انتهای شب" پرداخته. او در یادداشت خود، کلیت اثر را مورد تمجید قرار داده که در ادامه می‌خوانید.
صائمی می‌نویسد: به گمانم همین سه قسمت کافیست تا به جرات گفت با یک سریال استخوان‌دار و استواری مواجهیم که در یک روایت جزیی‌نگر توانسته تصویر دقیقی از بحران در روابط عاطفی و زندگی مشترک در جامعه امروز را در بستر یک رئالیسم اجتماعی بازنمایی کند. نه فقط سقوط طبقه متوسط و سرریز شدن مصائب آن در ساحت خانواده و مسائل زناشویی که لایه های روانکاوانه روابط آشفته عاطفی و کشمکش‌های برآمده از آن در زیست-جهان انسان ایرانی در جامعه معاصر هم به نقطه کانونی قصه تبدیل شده که کمتر دچار سوگیری‌های جنسیتی است و تلاش کرده هر دو سویه جهان زنانه و مردانه و نگرش‌های آنها به زیست مشترک و پارادایم ها و پارادوکس‌های آن را در نسبت با یک جدایی و گسست به تصویر بکشد.
چنانکه هر زوجی می تواند بخشی از رنج پنهان و آشکار زندگی خود را در آن ببینید. در این بازنمایی، رد زوج نویسنده این سریال در ترسیم موثر این موقعیت تراژیک را باید جست. اینکه گسست زوج بهنام و ماهی(پارسا پیروزفر و هدی زین العابدین) پردازش خوبی داشته، حاصل پیوست درست این زوج فیلمنامه نویس(ارسلان امیری و آیدا پناهنده) است که انگار همسرانگی را به همکاری خلاقانه تبدیل کرده‌اند تا زوال زندگی‌های امروزی را دقیق و عمیق به تصویر بکشند. تا اینجای کار می‌توان گفت «در انتهای شب» روایتی تحلیگرانه و صادقانه و شفاف از پیچیدگی‌ها، سرخوردگی‌ها و سردرگمی‌های روابط پرآشوب یک زوج خیالی به روایت یک زوج واقعی است و امیدوارم "در انتهای شب" تا انتهای سریال، رو سپید بماند.
